Plan De
Hoef
Natuur en
wonen
Het Plan De Hoef bevindt zich op een helling aan de rand van
Brabantse zandgronden. Dit is herkenbaar aan de grote
hoogteverschillen, om die reden wordt de omgeving ook wel de
Brabantse Wal genoemd. De helling in De Hoef vormt het dal van de
Kooisloot, gelegen in de noordzijde van het Plangebied. Het dal
heeft vanaf de Duinstraat (zuidzijde) tot de Kooisloot (noordzijde
een hoogteverschil van ruim 8 meter. Het zogenoemde
beekdallandschap in De Hoef behoort tot de bijzonderheden van de
Brabantse Wal en komt in beperkte mate voor in de regio.
De landschapsopbouw is vooral in het noordelijk deel van het gebied
nog oorspronkelijk en herkenbaar. Aan de noordzijde van het gebied
is door de verspreide ligging van de bossen en een aantal markante
houtwallen sprake van een zeer gevarieerde ruimtelijke
landschapsopbouw met afwisselende doorkijken.
Wonen in de nabijheid van de natuur is in Plan De Hoef mogelijk
gemaakt door de realisatie van een Ecozone. Van het totale
plangebied, van 28 hectare, wordt ruim 10 hectare teruggegeven aan
de natuur. In het oosten en noorden van het plangebied is een groot
gedeelte van de landbouwgronden teruggeven aan de natuur. Hier zijn
poelen, natte en droge grasvegetaties tot ontwikkeling gekomen.
Daarnaast zijn de aanwezige bossen en houtwallen voor de toekomst
beschermd en krijgt de natuur een impuls.
Water is
belangrijk!
Voor de kwaliteit verbetering van de natuur is water erg
belangrijk. Immers planten en dieren zijn net zo afhankelijk van
water als de mens. In de Ecozone worden twee aparte waterstromen
benut om de natuur te stimuleren. Een grondwaterstroom, het zo
gehete kwelwater, wordt vanuit het oosten van de Ecozone door het
bosgebied en de vennen geleid naar het westen. De regenwaterstroom
zal vanuit het zuiden naar het noorden worden gebracht. Beide
waterstromen komen uit in een retentie / infiltratiegebied nabij de
Kooisloot.
Het retentiegebied, met een oppervlak van 1,5 hectare, en de
benodigde sloten om de waterstromen te begeleiden zijn
gerealiseerd, en de natuur zal vrij spel worden gegeven om zich te
ontwikkelen. In de retentie en de voormalige akkerbouwgebieden zal
zich een grasvegetatie ontwikkelen. De grasvegetatie wordt
onderhouden door runderen in het kader van ecologisch
begrazingsbeheer.
Aanwezige soorten
De begroeiing bij de Hoef bestaat uit
oorspronkelijke bosvegetatie van het type zomereiken-berkenbos en
wintereiken-beukenbos. Bijna alle bossen bestaan al meer dan 100
jaar. Op restanten van de aanwezige stuifduinen komt droog loofbos
voor met oude grove dennen. Verder komt veel vuilboom, hulst, taxus
en Amerikaanse vogelkers voor. Plaatselijk komt lelietje-van-dalen,
salomonszegel, hemelsleutel, eikvaren, zandzegge, kamperfoelie,
stekelvaren of dalkruid voor.
De Hoef is voor vogels zeer waardevol. Van alle onderzochte
terreinen op de Brabantse Wal is de Hoef samen met het Kooibos een
van de soortenrijkste vogelgebieden en bevat de meest bijzondere
soorten. Soorten zoals braamsluiper, Grote bonte specht, Gekraagde
roodstaart, Matkop, Staartmees, Kuifmees, Zwartkop, Groenling,
Steenuil en Zwarte roodstaart zijn een aantal van aanwezige vogels
in het gebied.
In het gebied zijn ook de diersoorten en amfibieën goed
vertegenwoordigd zoals, bunzing, hermelijn, haas , konijn, bruine
kikker en diverse soorten salamanders. Naar verwachting zullen de
aantal soorten alleen nog maar toenemen.
Waarom
Lakenvelders?
Voor het onderhoud van de grasvegetatie worden runderen
gebruikt, de zogeheten Lakenvelders. De Lakenvelder is een zeer oud
Nederlands runderras. In de middeleeuwen werden ze reeds op
schilderijen vastgelegd, wat later ook in boeken en andere
geschriften. Omdat ze vroeger voornamelijk in het bezit waren van
de adel kregen ze de benaming kasteel- of parkrund.
In jaren dertig van deze eeuw ging de economie in de Nederlandse
rundveehouderij een grotere rol spelen en kon de Lakenvelder qua
melkproductie niet meer zo goed mee. De nog aanwezige Lakenvelders
werden in 1976 geïnventariseerd. Er bleken er nog slechts 500 te
zijn, waarvan een honderdtal met de juiste kleuraftekening.
Sindsdien wordt er druk gewerkt aan de herintroductie van
Lakenvelders in het Nederlandse Landschap. Het rund blijkt
uitermate geschikt voor begrazing in natuurgebieden. De gemeente
Woensdrecht heeft het gebied beschikbaar gesteld aan een lokale
agrariër om de Lakenvelders te laten begrazen en zodoende
medewerking verlenen en het behoud en herstel van het ras.
Toegankelijkheid
beperkt
Om de natuur en de runderen voldoende rust te geven is het gebied
van de Ecozone niet vrij toegankelijk gemaakt. Alleen het bosgebied
is bereikbaar voor wandelaars. Fietsen, mountainbikes,
gemotoriseerde voertuigen en ruiters zijn niet toegestaan in het
gebied. Honden dienen in het bosgebied en in de nabijheid van het
begrazingsgebied aan de lijn te blijven. U mag de runderen niet
verontrusten en niet voederen. Bij betreding van het gebied de
nodige voorzichtigheid betrachten, benader de dieren niet en kom
niet tussen koe en kalf en laat de hekken te allen tijde
gesloten.
TFT: GroteZwarteGarnaal73
TST: de Slakken
TTT: Mar-ine