De geschiedenis van de Orde derSchijnheiligen
De geschiedenis van de Orde begint met de legende van Anton derSchijn, een bedelaar die door de gerechtelijke macht - zonder aanleiding levenslang werd veroordeeld tot de rol van menselijke vuurtoren. Met genoeg water en brood voor vijf dagen werd Anton in 930 afgezet op de Pan, een vlak stuk rots midden op zee. De schipper raadde Anton aan zuinig te zijn met de voorraad. Slechts eenmaal per week zou het schip afmeren en dan alleen bij goed weer en wanneer de olielamp die week elke nacht gebrand had. Verder kon hij schuilen in een hutje dat de bemanning haastig van aangespoeld wrakhout had gebouwd. Toen vertrok het schip weer.
Anton der Schijn zou 75 jaar op de rots verblijven en in die 75 jaar brandde de olielamp elke nacht. Toch waren er weken, waarin het schip niet kon afmeren vanwege het slechte weer. De zeedieren - die ondertussen zijn vrienden waren - hielpen Anton dan te overleven. Zo brachtten de zeehonden hem vis en water en verzorgden de zeemeeuwen de olie voor de lamp. Anton mocht de olie namelijk van hun vleugels schrapen.
Op de avond van 8 november 1005 begon de zee rond de rots te borrelen en lange gekleurde slierten stegen op naar de hemel. Daar bleven ze dansen tot in de ochtend. De olielamp werd echter niet ontstoken. De schippers wisten wat dit betekende. Ze namen hun hoed af en baden in stilte. In de ochtend van 9 november voeren 17 schepen naar de rots om het lichaam van Anton op te halen, maar de mannen konden niets vinden.
Sindsdien verschenen de lichten aan de hemel om noodlijdende schepen veilig langs Anton's rots te navigeren. Sommige zeelui beweerden zelfs de gedaante van Anton in het licht te herkennen met de lamp fier in de hand. Het nieuws over deze verschijningen verspreidde zich en al snel werden de lichten liefkozend 'Noorderlichten' genoemd omdat de veilige haven ten noorden van de Pan lag.
In 1099 werd Anton der Schijn heilig verklaard. Hij werd de beschermheilige van de navigatie, en onze band met de natuur. In datzelfde jaar werd door het Vaticaan een orde in zijn naam opgericht: De Orde der Schijnheiligen. Onder leiding van Zijne Heiligheid Raniero vertrok de orde naar de Pan om de hut op te halen. Van dit hout bouwde de orde een verblijfplaats voor Paus Raniero in de tuin van het Vaticaan. Paus Raniero stierf in 1118 en zijn lichaam werd als eerste ter aarde bestelt op de begraafplaats naast de hut.
Met Anton der Schijn als voorbeeld, heeft de Orde in de loop der jaren veel invloedrijke leden gehad die de navigatie verbeterde en onze band met de natuur versterkte. Zoals Flavio Gioia die het magnetische kompas ontwikkelde en Darwin met zijn evolutie theorie. Begin dit jaar gingen twee dames op audiëntie bij Zijne Heiligheid Dominicus II. Hen werd gevraagd de beweging te volgen die Geocaching heette. Een beweging die de nieuwste navigatie technieken gebruikte om de natuur te ontdekken en hun ontdekkingen te delen met anderen. Een beweging daarom die zeker leden opleverden die de Orde der Schijnheiligen waardig waren.
De twee dames werden heen gezonden met de titel “dikke duimen” en twee stukken wrakhout van de originele hut waarmee ze “ de orde moesten uitbreiden”. De dikke duimen vertrokken naar Nederland omdat daar de Geocaching beweging het sterkst groeide en de caches het mooist waren. Daar begonnen de dames hun missie met het herbouwen van de hut van Anton der Schijn. Het wrakhout werd gebruikt voor twee bankjes die voor het hutje werden geplaatst. "Een ieder die lid wil worden van de Orde," besloten ze, "zal onder het bankje de aanwijzing vinden om de bedevaart te beginnen"
Tot op de dag van vandaag zijn er drie mensen geweest die deze aanwijzing hebben gevonden. En deze drie mannen dragen nu - met trots - de titel “ereleden in de orde der Schijnheiligen”. Dat vonden de dikke duimen te weinig en ze vroegen de Ereleden hun te helpen de orde uit te breiden. En tot zover de geschiedenis van de orde.
De bedevaartscache en de puzzel
Het WP bovenaan de pagina heb je niet nodig. Hier vind je slechts het beeld van de drie samenwerkende geloofsgemeenschappen. Een mooi symbolisch punt vonden de drie ereleden van de Orde.
In figuur 1 vind je het waypoint van de replica van het hutje van Anton der Schijn. Met onder het eerste bankje, het waypoint van de start van de bedevaart. Een bedevaart die de Geocacher langs een mooi stukje natuur loodst. Zoals een meanderend beekje, een oud gemengd bos en een prachtige heide die begraasd wordt door schapen. En als de geocacher alle opdrachten volbrengt mag hij/zij de titel `Aspirant lid in de Orde der Schijnheiligen` dragen. Redenen te over dus om snel met onderstaande puzzel aan de slag te gaan.
Figuur 1: glas in lood raam, 2005, Maarten (LesMarten)
Belangrijke mededeling: bij waypoint 10 mag je alleen kijken met je ogen. Nergens aan trekken of iets forceren!
Het handboek voor de beginnende Bedevaarder
Een bedevaart vergt voorbereiding en uithoudingsvermogen. De ereleden hebben daarom gemeend om uit “het Handboek der Schijnheiligen” delen van het hoofdstuk “De beginnende bedevaarder” met jullie te delen.
Bedankt
De ereleden willen Jap Smits en Sjaak Smits van Staatsbosbeheer bedanken voor hun toestemming om deze cache te plaatsen.
De gegevens controleren met de geochecker is noodzakelijk anders mist u noodzakelijke informatie. Uitnodiging voor Bedevaart 2, kijk vooraan in het logboekje.
