Land of the Kiwi’s: Nieuw Zeeland
Bezoek ook de onderstaande caches eens.
De formule is weer als gebruikelijk. Alle antwoorden stapeltellen tot 1 cijfer. Schrijfwijze in Lokale taal tenzij anders aangegeven.
Namen zonder toevoegingen zoals “kasteel” “toren” “nationaal park” of dergelijke, want die kan je ook in vele talen schrijven. (Tenzij anders aangegeven)
Het is weer maandenlang nat en grijs in Nederland. Vanaf eind september 2023 begon de doffe ellende van wind en regen. Gelukkig hebben mevr. Dunaghiri en ik een mooi vooruitzicht. We kunnen deze depressieve maanden onderbreken met een mooie reis naar de zomer op het zuidelijk halfrond.
Deze keer niet naar Zuid Amerika of Afrika, maar zo’n beetje de andere kant van onze aardbol. Bijna 19.000km van huis. We gaan naar Nieuw Zeeland.
Vraag A:
Hoeveel tijd zones zitten er tussen Nederland en Nieuw Zeeland?
(Stapeltellen tot 1 cijfer)
Ik neem jullie deze reis mee naar een uniek eiland aan de andere kant van de wereld. En zoals altijd gebeurt er altijd wel wat op een reis van Dunaghiri.
Deze keer gaat het al mis bij het begin.
Wij hebben de keuze gemaakt om niet vanuit Amsterdam te vliegen, want 1. Dan moet je met KLM. 2. KLM vliegt via Zuid Korea, Sidney, Auckland en Dan pas Christchurch. Onze eindbestemming op het Zuidereiland. Of eigenlijk het begin van de vakantie.
Nee het is voor ons een stuk makkelijker om vanaf Frankfurt, via Singapore rechtstreeks naar Christchurch te vliegen. En om een lange autorit naar Frankfurt te besparen (en belangrijker op de terugweg niet een lange autorit naar huis te moeten maken met een jetlag) gaan we via Düsseldorf naar Frankfurt.
Maar als we in Düsseldorf aankomen blijken de medewerkers van de nationale Duitse luchtvaartmaatschappij weer eens te hebben besloten om te gaan staken.
Terwijl ik al aan het bekijken ben hoe ik de auto kan parkeren in Frankfurt (de kosten verhalen we later wel) krijgen we een ticket aangeboden met de hoge snelheidstrein.
Een mooi alternatief, en nog milieuvriendelijk ook. Waarom hebben we dat dan niet meteen gedaan? Nou gewoon omdat zo’n ticket 3x duurder is dan het vliegtuig.
Maar dan zijn we er nog niet. De ICE vertrekt vanaf Düsseldorf centraal, en wij zij op het vliegveld. En ook de regionale treinen gaan niet of nauwelijks, je raad het al, vanwege stakingen. En de treinen die gaan zitten bommetje vol.
Met veel pijn en moeite weten we ons in de trein te persen met al onze bagage en staan we als sardientjes in blik gepropt tot we op het centraal station staan.
De tijd begint inmiddels te dringen want onze vlucht in Frankfurt wacht niet.
Op Centraal zoeken we het juiste perron en al wachtende op de ICE raken we met wat andere reizigers in gesprek die in dezelfde chaos terecht gekomen zijn. Zoals een familie Syrische vluchtelingen die naar Familie op bezoek gaan voor de kerstdagen in Frankfurt. Ze spreken wel wat Nederlands maar geen Duits. Ik help ze wat op weg. Net als een Japanse reizigster uit Düsseldorf die in het zelfde schuitje als wij zit om haar aansluiting te halen naar Tokio.
Als de treinen en aankondigingen zich sneller afwisselen dan politieke partijen in onze regeringsformatie, kijk ik over mijn schouder en zie ik ineens “onze” ICE op het perron naast ons staan i.p.v. waar hij had moeten staan. In het gedrang weet ik de Syrische familie en de Japanse dame nog te waarschuwen en halen we allemaal net op tijd onze trein.
Op Frankfurt aangekomen hoop ik dat onze reis vanaf nu wat vloeiender zal verlopen. We checken in en mijn stress is verdwenen. Tijd voor een schnitzel en een braadworst vergezeld door en groot glas bier.
Onze vlucht vertrekt en de eerste etappe naar Singapore is begonnen.
Op het vliegveld van het dichtbevolkte stadstaatje kijken we onze ogen uit. Luxe winkels, een ware vlindertuin met traditional geocache (nog nooit eerder heb ik een fysieke cache aangetroffen op een vliegveld voorbij de beveiliging), Een waterval, een cactustuin, een zonnebloem tuin en ga maar door.
We hebben maar 2 uur op dit vliegveld, en met van boord gaan en weer aan boord gaan van het volgende vliegtuig is er geen tijd voor de virtual caches op dit vliegveld
Die pakken we op de terugweg wel.
Vraag B: hoe heet het vliegveld van Singapore ? _ _ _ _ _ _
Na de 13uur durende vlucht beginnen we aan onze 2e vlucht van deze keer ongeveer 11 uur. We vliegen tegen de tijdzones in, dus ten tijde van landing in Christchurch ben je zo gaar, dat je (mede door het slechte slapen aan boord) geen idee meer hebt van hoe laat je leeft. Maar dat gaat ook wel weer over. We hebben tenslotte vakantie nu.
Bij het ophalen van de huurauto gaat het weer even mis… ten eerste heeft deze pannenkoek zich een dag vergist, en hadden we gister de auto al geboekt, maar goed. Dat is een formaliteit. Ondanks dat we onze betaalpassen wereld vrij gezet hadden, voldoende geld op de rekening, blijk je in NZ niet met onze betaalkaarten te kunnen betalen. En even naar de pinautomaat is er ook niet bij. Gelukkig hebben we voldoende creditcards om de auto en de borg te voldoen. Mocht je ooit naar NZ gaan, hou daar rekening mee. Overal kan je digitaal betalen, maar niet met onze debit kaarten. Waar je ook rekening mee moet houden, is dat ze een Engelse vertaling van je rijbewijs nodig hebben. Ook dit heb ik nooit eerder meegemaakt. Hoewel we toch aardig wat buiten de EU gereisd hebben was dit een primeur
Maar voor NZD 78,00 kon dat ter plaatse bij een lokaal vertaalbureau geregeld worden… via de mail.
Vraag C: wat is de munteenheid van NZ?
De New Zealand _ _ _ _ _ _
Zo gezegd zo gedaan, in de auto en hop, naar de verkeerde kant van de weg op naar onze overnachtingsplek. Een rustig hotelletje buiten het centrum van Christchurch waar we zo lang mogelijk proberen wakker te blijven en ons “kerstdiner” nuttigen bij een Vietnamees restaurantje om de hoek. Wat een heerlijk begin van de vakantie.
De volgende dag als we om 04:00 al wakker zijn en de tijd uitzitten tot het ontbijt genuttigd kan worden, rijden langs de kust we naar Kaikōura, net voorbij Blenheim.
Je hebt hier een mix van talen, variërend tussen diverse Europese talen en de taal van de oorspronkelijke bewoners
Vraag D
Wat is deze taal? _ _ _ _ _
Nou ja oorspronkelijke bewoners. Nieuw Zeeland is wat dat betreft nogal uniek. Miljoenen jaren heeft er op Nieuw Zeeland geen zoogdier geleefd. De eilanden zijn al vroeg van het supercontinent “Gondwana” afgesplitst en voor het onstaan van zelfs de dinosauriërs was NZ al te ver voor landdieren om er zich te vestigen. Dit resulteerde erin dat NZ alleen bewoond werd door vogels en wat kleine reptielen. Maar later meer daarover.
Pas ergens tussen 1000 en 1300 NaChr. Kwamen de eerste mensen aan land. Dit waren Polynesiërs die hun thuis, vanwege de vele onderlinge conflicten, ontvluchtten. Zij koloniseerden de zuidoost Aziatische landen als Indonesië, Maleisië, Solomon eilanden tot aan Hawaii aan toe. En dus ook NZ. Nog geen 200 jaar later was er een Nederlandse ontdekkingsreiziger die als eerste Europeaan deze prachtige eilanden zag. (Die gene die het voor elkaar kreeg om Australië over het hoofd te zien)
Vraag E: wie was deze ontdekkingsreiziger? _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Toen zij land in zicht kregen, werden ze direct ontvangen door een welkoms comité van de lokale bevolking die met boten naar hun toe kwamen en hun begroetten met een pijlen regen en het schip van de Nederlander ramden.
Ze besloten rechtsomkeert te maken en voeren op enige afstand van de kust verder om het nogmaals te proberen. Maar harde wind en slecht weer weerhield de Nederlanders voet aan wal te krijgen. Het klinkt heden ten dagen wat vreemd, maar we zijn hier in de 15e eeuw en de schepen waren niet zo geavanceerd.
Het duurt dan uiteindelijk nog meer dan 100 jaar voordat een Brit uiteindelijk wel voet aan de grond krijgt.
Vraag F? Hoe heet deze Brit? _ _ _ _
Maar genoeg geschiedenis les voor u. Weer terug naar het heden.
Vanuit onze huidige locatie kunnen we de Marlborough Sounds bezoeken. Dit zijn inhammen en eilandjes in de zee die zich tussen het Noorder- en Zuidereiland begeven. Dit zorgt voor een beschutte omgeving en in combinatie met het milde klimaat zie je hier bossen van palmen en varenbomen tot aan de kustlijn. Hagelwitte stranden en een zee die zo vlak als een spiegel, leent zich voor een kajaktochten.
Een paradijs. Wonderbaarlijk is het hier kleinschalig en rustig. Geen massa hotels, busladingen toeristen, en zuip café’s en discotheken. Niets van dat alles. Slechts de “Kiwi’s” zoals de blanke Nieuw-Zeelanders zich noemen, die genieten van watersport, en de natuur.
In deze regio vind je ook enorme mosselen. Denk je dat onze Zeeuwse mossel groot is… nou deze groene schelp mossel is nog een heel stuk groter. En zeker zo lekker.
We worden geadviseerd om deze zeker te gaan eten, en dat doen we dan ook.
In de wereldhoofdstad van de “green shelled mussel” nog wel.
Vraag G: hoe heet deze hoofdstad ? _ _ _ _ _ _ _ _
We reizen na enkele dagen verder naar Lower Moutere nabij Motueka. Hier hebben we enkele overnachtingen op een paardenboerderij, gerund door Britse migranten. Lekker achteraf tussen de wijngaarden en hop plantages. Want die zijn er veel. Naast wijn zijn de Nieuw-Zeelanders grote fans van ambachtelijk gebrouwen bier. Wat vervelend.
We wandelen tientallen kilometers in Tasman National Park en genieten van de prachtige natuur. Hier hebben we onze eerste ontmoeting met een brutaal loopvogeltje. De meest beroemde is de Kiwi. Net als in Mauritius waar de Dodo leefde, waren er door de evolutie diverse vogelsoorten op Nieuw Zeeland, die door de jaren heen bij gebrek aan natuurlijke vijanden, hun vliegvermogen verloren. De Moa is net als de Dodo al uitgestorven, en de Kiwi (die overigens voornamelijk ook nog eens een nachtdier is) wordt om ernstig bedreigd. Maar van deze loopvogel, ter grootte van een kip zien we er genoeg.
Brutaal, nieuwsgierig en vooral grappig om te zien.
Vraag H: Hoe heet deze vogel? _ E _ _ (hier even een hulpletter . Op internet kom je de naam met een E en een A tegen)
Ook hier genieten we van het natuurschoon alvorens we doorreizen via Nelson (zowaar een stad, met een stenen kerk nog wel. ) naar de west kust. Bij Westport draaien we noordelijk af naar het verste stadje dat je hebt voor de weg stopt. “Last Resort” wordt het hier dan ook toepasselijk genoemd.
Omdat het hier echt kleinschalig is kopen we in bij de supermarkt en en genieten we van heerlijke lamskoteletjes op de BBQ. Want daar hebben ze hier genoeg van, en voor een koopje heb je hier het beste lamsvlees.
Vraag I: Hoe heet dit noordelijke plaatsje? _ _ _ _ _ _ _
En wat ons ook op valt. De beleefdheid van de mensen. Iets wat we in West Europa verloren zijn. Meerdere keren zagen we lokale mensen op sokken of blote voeten door de winkels lopen. Uiteraard denk je in eerste instantie, rare mensen. Maar wat blijkt, ze hebben hun vuile werkschoenen, of laarzen bij de ingang uitgetrokken. Pure beleefdheid dus.
Vanuit onze verblijfsplaats lopen we enkele delen van de Heaphy track. Een wandelroute die je in diverse etappes met overnachtingen in hutten onderweg naar de andere kant van de bergen brengt. Omdat wij graag een zacht bed en een warme douche hebben, houden wij het bij dag trips.
Een van onze wandelingen brengt ons bij mooie grotten, uitgesleten door de rivier. En één daarvan is bewoond met glimwormen. Uitgerust met zaklampen klauteren we de grot in, en in het pikkedonker, als we onze lampen uit durven zetten schittert het plafond van de kleine beestjes. Prachtig.
Omdat ik me nier even geen vraag bij weet te verzinnen een algemene:
Vraag J: wat is de naam die de Polynesische bevolking aan Nieuw Zeeland gegeven heeft? _ _ _ _ _ _ _ _
We rijden naar het zuiden. Via Westport langs de kust. De West Coast is een stuk ruiger dan de noordelijke regio. De wind heeft hier de vrije hand, en de golven maken het landschap.
De route is adembenemend en we stoppen met grote regelmaat om foto’s te maken en te genieten van de omgeving.
Vraag K: hoe heet de zee die tussen Australië en Nieuw-Zeeland ligt?
_ _ _ _ _ _ Sea
Onderweg bezoeken we ook nog een mooie rotsformatie waar de zee gaten in de rotspartijen geslagen heeft. De golven klappen omhoog, en geven prachtige ruige beelden. De rotspartijen zijn ook zeer interessant. Ze worden “Pancake rocks” genoemd om begrijpelijke reden. Ik vind hier mijn “oudste” Earthcache.
Vraag L: Wat is de naam van het park waar de “ pancake rocks” bij horen ? _ _ _ _ _ _ _
De volgende dag maken we een mooie wandeling naar een ander mooi natuur verschijnsel.
De wandeling is weer eens van een ander niveau. We moeten maar liefst 8 keer een rivier doorwaden. Geen hangbruggen deze keer. Gelukkig heeft mevr Dunaghiri zich, zoals altijd, goed ingelezen waardoor we voorbereid met extra paar “snel drogende” wandelschoenen genieten van de uitdaging. Als ik het geplande had, liepen we met blote hobbit voeten over de gladde scherpe stenen. Wat een geluk dat mijn reisplanner het allemaal zo goed voorbereid.
De wandelroute gaat ook hier weer door zo lang je wilt, etappe aan etappe gekoppeld. Maar onze eindbestemming is een door de rivier uitgesleten rotspartij van enorme grootte.
Vraag M: Hoe heet deze rotspartij ? _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
We wandelen hier nog enkele mooie dag trips, en ‘s middags laat lopen we nog enkele kilometers over het verlaten strand. Op de terugweg naar onze chalet ontmoeten we een van onze buren. We verblijven in Barrytown (ongeveer 5 huizen) en Steven is onderweg naar zijn dagelijkse zwem uitje in zee. Zoals de meeste Nieuw-Zeelanders is ook hij lekker spraakzaam, en we kletsen zolang we de bijtende zandvliegen kunnen weerstaan.
De volgende etappe van onze rondreis is een van de meer populaire en toeristische attracties. Maar onderweg stoppen we eerst nog in Hokitika. Een kloof met een ijsblauwe rivier met gletsjer water. Schitterend. Gewoon even onderweg. Wat een land.
De eindbestemming van onze etappe is de westkant van de Southern Alps. Hier komt een, ooit enorme, gletsjer van de berg die is vernoemd naar een voormalige Oostenrijkse Keizer. Net als het dorpje waar we zitten.
Het is druk met busladingen vol toeristen, kampeerders, en bezoekers zoals wij.
Je kan hier met de helicopter de gletsjers van boven zien, maar je snapt wel, wij kiezen voor klimmen langs de bergwanden. We leggen 1200 hoogtemeters af om te genieten van … geen uitzicht. Boven aan de route belanden we in een wolk. Ook al wachten we geruime tijd, er komt geen verbetering in het zicht. Tja. Dat hoort erbij natuurlijk.
Vraag N: wat is de naam van de Oostenrijkse Keizer naar wie het plaatsje waar we zijn vernoemd is, net als de gletsjer? _ _ _ _ _ _ _ Z _ _
Het weer wordt wat minder, dus de volgende dag wandelen we rondom Lake Gault en Matheson, waar we uitrustend op een pier nog begroet worden door een enorme Paling. Ook in de riviertjes in het noorden hebben we die zien zwemmen, enorme dikke palingen. Onschuldig, want ze hebben geen tanden, dus niets om voor te vrezen.
Na de Earthcache vragen over de gletsjer beantwoord te hebben, uit te zoeken hoe groot hij nog geen 50 jaar geleden was, is het weer tijd om door te gaan.
We doorkruisen de bergen en laten de westkust achter ons. We gaan het binnenland in. Hier vind je enorme meren, en omdat het wat hoger geleden is, heb je hier strenge winters. Er wordt hier dan ook flink geskied. Wie had dat gedacht.
De grootste stad in deze regio is Queenstown
De route brengt ons over de Cadrona Crown, een mooie slingerende bergweg over prachtige landschappen. Hier lunchen we in het “antieke” Cadrona Hotel”. Veel historie is er in Nieuw Zeeland niet, maar dit is een van de mooie historische plekken. Een groot complex van houten gebouwen, en nog steeds als Hotel in gebruik.
Wij slapen echter in Queenstown.
Vraag O: hoe heet het meer waaraan Queenstown ligt? _ _ _ _ _ _ _ _
We maken een mooie rit en rijden naar de andere kant van het meer. Hier moeten we enkele rivierbeddingen doorkruisen om te beginnen aan een wandeling die ons naar lake Rere brengt. De wandeling begint bij een plek waar Isengard uit Lord of the Rings opgenomen is, maar door de special effects zie je daar eigenlijk helemaal niets van.
Na een uurtje gewandeld te hebben komen we bij Elfin Bay aan, waar we gewoon langs het pad, uit het niets dit leuke kunstwerk tegenkomen.
Ik besluit hier een Virtual cache van te maken. Even een geocache vraag:
Vraag P: Wat is de GC code van de Virtual cache in Elfin Bay?
Na enkele dagen Queenstown en genieten van de wegen langs deze prachtige meren rijden we naar de Zuidelijkste plek van onze reis. De fjorden. En ja, het zijn echt Fjorden van tientallen, misschien wel honderd meter hoog, zoals je ze kent uit Noorwegen.
Maar het is wel een natuurgebied. De hele regio. Gelukkig maar. De enige plek, van waar je met de boot door deze fjorden kan varen is een heel klein dorpje. Eigenlijk is het alleen de haven, een camping en wat hotels en restaurants. We overnachten dan ook in Te Anau, een dorpje zo’n 60km van dit eindstation.
Vraag Q: hoe heet de plek vanwaar je de boot neemt de fjorden door? _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Helaas heeft het slechte weer ons bijgehaald, waardoor we een kajak tour door de fjorden aan ons moeten laten voorbijgaan. Maar dat was wel verwacht. Hier regent het namelijk 182 dagen per jaar, en dan ook nog eens zo’n 7500 (geen tikfout) mm .
Een van de natste plaatsen op aarde dus. En die regenachtige ellende hebben we juist in Nederland achter ons willen laten.
De volgende dag rijden we nog naar de zuidkust, maar het weer achtervolgt ons. We besluiten naar Lake Wanaka te gaan en een dagje eerder te vertrekken.
Een mooie keuze, een leuk stadje aan wederom een enorm meer. En een leuke tussenstop richting de laatste etappe. De hoge bergen hebben we tot het laatst bewaard.
We komen aan in Twizel, vanuit waar we een (nogal drukke) wandeling maken met uitzicht op de hoogste berg van Nieuw Zeeland die maar liefst 3724 meter hoog is.
Vraag R: hoe heet deze berg? _ _ _ _ _ _ _ _ _ (2 woorden)
Vernoemd overigens naar de ontdekkingsreiziger die als eerste Europeaan voet aan wal zette. ( Weet je het nog ? )
De berg werd overigens als eerste beklommen door misschien wel de meest beroemde Nieuw Zeelander.
Niet vanwege het beklimmen van deze berg, maar omdat hij, samen met zijn sherpa, de eerste was die de Mount Everst, de hoogste berg ter wereld, wist te beklimmen.
Vraag S: Wie is deze Alpinist? Sir _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
En met deze vraag zit onze reis erop. Niet omdat we alles gezien hebben, maar omdat onze 5 weken voorbij zijn en er ook weer gewerkt moet worden.
We rijden terug naar Christchurch waar we aan onze terugreis beginnen. Via Singapore weer naar huis. Geen lekke banden deze keer, geen brand onder de motor kap, of loszittende wielen. Geen raketten uit Gaza, of andere avonturen. Nee deze reis ging alles, op wat stakende Duitsers na, zoals we gehoopt hadden. We gaan het missen hier.
Tot ons volgend avontuur.
Nu kan jullie avontuur beginnen.
Bereken de eind locatie met de volgende formule
N51 (H+S-A) (C-E-R).(B-I)(Q)(J-P-S) E005 (D+N)(M-H). (O+L-E) (K-O) (G+K-J-A)