Świątynia stanowi przykład wielowiekowej przebudowy i zmiany wyglądu tej budowli. Niewątpliwie gotycka dolna część murów została zbudowana z kamienia i rudy żelaza z domieszką cegły. W okresie renesansu została uzupełniona o ściany z cegły, z renesansowymi oknami, które ostateczny kształt przybrały w epoce baroku. Niewiele wiadomo o dawnym wyposażeniu kościoła. Empory, organy, obrazy oraz malowidła z róznych epok zapewne tworzyły niepowtarzalne wnętrze świątyni. O jej wyglądzie dowiadujemy się oglądając fotografie z okresu międzywojennego. Do dziś zachowały się mury zewnętrzne, XVII dzwonnica, trójprzęsłowesklepienia sieciowe wsparte na przysciennych filarach oraz szereg nagrobnych płyt renesansowych i barokowych. W ostatnich latach dzięki pomocy Unii Europejskiej oraz zaangażowaniu władz gminy, trwa generalna odbudowa i przebudowa zabytkowej swiątyni. Obecnie trwają koncowe prace wykończeniowe, mające przystosować zabytkowy kościół do roli kościoła, a raczej kaplicy przyedpogrzebowej. Nawa główna przeznaczona ma być na salę koncertowo - widowiskową.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
źródło :Henryk Rusewicz "Zabytki Architektury Sakralnej w Dolnośląskiej Krainie Karpia" Osiecznica 2014
