W XIII i XIV w. wieś nosiła nazwę Hugisdorf lub zlatynizowaną Hugonis villa. Miejscowość rozkwitła w XVI w. za panowania rodziny von Tschirnhaus. Jeden z jej członków – Christoph Friedrich – wzniósł w Nawojowie dwór, który zachował się po dziś dzień. Główna część budowli powstała w latach 1570-71; z tego czasu pochodzą znakomite i unikalne dwukondygnacyjne krużganki. Przy ich budowie brali udział nieznani dziś budowniczowie i rzeźbiarze, zafascynowani sztuką włoskiego renesansu. Może pochodzili oni z Włoch, choć równie dobrze mogli być wykształconymi artystami z Saksonii bądź Śląska.
Krużganki składają się z 16 arkad, z czego 10 umieszczono w drugiej kondygnacji. Pomiędzy pierwszą a drugą kondygnacją zawarto bardzo obfity program heraldyczny, wyjaśniający historię rodu von Tschirnhaus. Między innymi możemy znaleźć tu herby tak znamienitych śląskich rodzin jak Hochbergowie czy Nostitzowie. Pomiędzy herbami, z których większość została podpisana, umieszczono kariatydy – symboliczne przedstawienia Caritas i Flory (Miłości i Natury), a także muzykujące kobiety. Niestety, nie wszystkie instrumenty można dziś łatwo odgadnąć. Jedna z postaci trzyma trójkąt z obręczami, inna coś na kształt trąby, jeszcze inna XVI-wieczną harfę. Oprócz nich w dekoracji krużganków dopatrzyć się można głów potworów oraz starców. Pomiędzy dwiema z nich umieszczono napis poświęcający dom bożej łasce i datę 1570 zapisaną rzymskimi cyframi. Obok krużganków zachował się portal dworu z czasów jego budowy, jednak jest obecnie bardzo zniszczony. Niemożliwe staje się więc odczytanie obszernej inskrypcji poświęconej budowli i rodzinie właścicieli.
Sam dwór w Nawojowie Łużyckim nie miał za wiele szczęścia i dziś znajduje się w stanie ruiny. Częściową dewastację przyniósł pożar już w 56 lat po wybudowaniu. Od XVIII w. nie był już wykorzystywany jako rezydencja i przejęły go magdalenki z pobliskiego Lubania. Wtedy dwór rozbudowano, zmieniając zasadniczo jego charakter. Kolejne zniszczenia przyszły wraz z wejściem Armii Czerwonej w 1945 r. Dwadzieścia lat później część dworu odbudowano i przeznaczono na kościół. Świątynia znajduje się w skrzydle z krużgankami, reszta pozostaje w stanie trwałej ruiny.
Źródło: portal Ciekawe Miejsca. Internetowy Przewodnik Turystyczny.
Obok pięknych, choć niezmiernie smutnych resztek dworu znajduje się ciekawa dzwonnica.