Onlangs zijn we op reis geweest naar Mexico.
Geweldige reis; leuke mensen, mooie plaatsen bezocht en ongelofelijk lekker gegeten
Het mindere punt aan onze reis was dat we op de terugreis er in zijn geslaagd om één van onze koffers kwijt te spelen.
![]()
Minder leuk nieuws uiteraard, maar men heeft ons steeds geleerd dat wanneer je iets kwijt bent, je terug moet gaan in je geheugen. Dat hebben we dan ook gedaan. Zo herinnerden we ons dat we onze koffer op bovenvermelde coördinaten (N 51° 13.525, O 004° 16.112) zeker nog hadden. We hadden er namelijk onze wagen geparkeerd om in het restaurant vlakbij iets te gaan eten. Omdat de kinderen het een goed idee vonden om de vakantiefoto’s er al eens te bekijken, hebben we de bewuste koffer uit de wagen genomen, mee het restaurant in. In deze koffer zat namelijk ons fototoestel.
Na het lekkere eten en goed gelachen te hebben om onze fotokiekjes, stelden we thuis al snel vast dat we één koffer te weinig hadden.
Omdat het etentje in het restaurant onze laatste herinnering was aan onze koffer, zijn we naar het desbetreffende restaurant teruggegaan met de vraag of ze onze koffer hadden gezien. Een vriendelijke dienster zei ons dat ze gezien had hoe een man van rond de vijftig jaar met donker kort haar, mager gebouwd en een sikje, een kleine koffer met zich uit het restaurant had meegenomen.
Op dat moment konden we maar aan één ding denken: verdorie iemand heeft onze koffer gestolen.
Enkele dagen later echter vonden we een kaartje in onze brievenbus (nr 62). Kort gezegd stond er op het kaartje dat men onze koffer had teruggevonden en bij ons had aangebeld. Daar we blijkbaar niet thuis waren heeft men de koffer achtergelaten in de buurt van onze woning.
Tot daar het heugelijke nieuws. In plaats van gewoon te zeggen waar hij onze koffer had geplaatst, vond onze vinder het nodig om ons de coördinaten ervan te geven en dan niet zoals we ze gewend zijn, maar met vlaggetjes?! ![whiteflag]()
We kunnen onze koffer terugvinden, zo lazen we op het kaartje, op volgende plaats:
Omdat de man blijkbaar dacht dat velen toch nog de koffer zouden vinden en er met de inhoud van vandoor zouden gaan, lazen we op het kaartje ook dat hij de koffer op slot had gedaan en de sleutel veilig had opgeborgen. We konden de sleutel vinden op volgende plaats:
La clave está en la haya, al lado del garaje. Ten cuidado con él.
Waarom doet hij nu zo? Het is niet omdat we in Mexico zijn geweest dat we de taal van de Mexicanen spreken!!!
Beste vrienden van de geocach,: omdat we tot op heden onze koffer nog niet hebben teruggevonden en we menen dat jullie als geoefende experts wel in staat zijn om onze koffer te lokaliseren, doen we graag deze warme oproep: vind a.u.b. onze koffer terug. Laat ons ook weten dat u de koffer gevonden hebt, maar doe het dan niet zo cryptisch als onze onbekende man. Een kaartje mag uiteraard altijd.
Omdat het goed mogelijk is dat snoodaards de inhoud van de koffer toch zouden hebben leeggeroofd, mag u uiteraard steeds goodies en dergelijke achterlaten, kwestie dat we dan toch geen lege koffer terugvinden.
Oh ja, bijna vergeten. We zouden graag onze koffer heel terug krijgen. Forceer het slot dan ook niet en leg de koffer en de sleutel gewoon terug. Als u de koffer gevonden hebt contacteren we u wel om te vragen waar we juist moeten zoeken.
P.S. Doe deze best niet wanneer het donker is, want dan kan het wel eens zijn dat men onze collega’s opbelt. Zie maar naar 911 maar dan op z’n Belgisch (GC4P1DD). Zo dringend moeten we onze koffer nu ook niet terug hebben.
Je kunt de antwoorden van de puzzel controleren op GeoChecker.com.