Deze cache maakt deel uit van het rondje Delfzijl e.o. 3. Een fietsronde van ruim 30 km.
Hoofdlijn vormt het oude NOLS-spoorlijntje van Delfzijl naar Wagenborgen.
Let op! Alle caches zijn per fiets of lopend te bereiken, maar niet altijd met de auto! Houd je s.v.p aan de verkeersregels, parkeer niet op prive-terrein en doe de caches alleen bij daglicht. Neem een pen mee en vergeet niet de bonusaanwijzingen te noteren.
Specifieke cache info:
Dit is de derde cache van de fietstocht.
Van het type letterbox, dit houdt in dat er in de cache een stempel aanwezig is. Deze moet ten alle tijden in de cache blijven, je kunt een afdruk van het stempel in je eigen stempelboekje plaatsen en je mag loggen met je eigen stempel. Weer zuinig op het stempel, we hebben er maar eentje! Heb jezelf geen stempel, dan je mag ook gewoon schrijven. Verder is het gewoon een traditional.
Aanvullende info:
Windpark Delfzijl Zuid:
Het windmolenpark is gepland ten zuidoosten van de gemeente Delfzijl De planlocatie is gelegen ten oosten van de N362, en wordt begrensd door de Warvenweg (N392) aan de noordzijde en de Kloosterlaan en Zomerdijk aan de zuidzijde. Aan de oostzijde wordt de planlocatie begrensd door percelen die gelegen zijn aan het Termunterzijl Diep.
Op de locatie staan 34 windmolens, met een ashoogte van 80 tot 90 meter en een vermogen van 1,5 MW per stuk. De rotordiameter bedraagt 70 tot 80 meter, zodat de totale hoogte 115 tot 130 meter bedraagt. Het plangebied is ruim 500 ha. groot, en op het gebied zelf zijn o.a. twee slibdepots en een (voormalige) stortplaats aanwezig. Het overgrote deel van het gebied is in gebruik voor agrarische doeleinden. Verschillende boerderijen zijn er gesitueerd, met ca. 20 meter hoge bebossing eromheen. Buiten het gebied, met name aan de westzijde, zijn enkele boerderijen aanwezig met solitaire windmolens. In de directe omgeving zijn er 5 aan de westzijde, en 2 aan de oostzijde van het plangebied. De masthoogte van deze molens is 40 meter.
Er zijn 2 zendmasten voor radio en/of mobiele telefonie aanwezig, een bij Termunterzijl ten noorden, en een direct ten zuidwesten van het plangebied, respectievelijk ca. 30 en 15 meter hoog.
Slibdepots:
In het kader van het Saneringsprogramma Waterbodem Rijkswateren 1992-2001 van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat is in 1993 en 1994 de ernstig verontreinigde waterbodem van het Zeehavenkanaal te Delfzijl gesaneerd. In het verleden zijn door fabriekslozingen met name HCB en kwik als verontreinigingen in de bodem van het Zeehavenkanaal terecht gekomen. De bron van deze vervuiling is in 1985 aangepakt. De lengte van het saneringsgebied is circa 1,5 km, met een oppervlakte van circa 200.000 m2. Het gebied is voornamelijk geconcentreerd rond een lozingspunt in het westelijk deel van het Zeehavenkanaal.
Bij dit project is gebruik gemaakt van de wormwielzuiger, een gespecialiseerd baggervoertuig dat is ontworpen om zeer nauwkeurig baggerspecie te kunnen verwijderen met een minimum aan opwerveling en mors. Met behulp van een geavanceerd plaatsbepalingsysteem kon de sterk verontreinigde laag gescheiden worden gebaggerd en opgeslagen in depot. Na een baggerproef in een schoon gedeelte van de haven waarbij vertroebeling, nauwkeurig-heid en mors zijn gemeten, is in april 1993 het ontgravingwerk gestart met de aanpak van het sterk verontreinigde gedeelte (de hot-spot).
Het verontreinigde sediment is ontgraven en via een persleiding getransporteerd en opgeslagen in een tweetal grondbergingterreinen. De licht verontreinigde specie is naar het depot Oterdumerwarven (inhoud: 200.000 m3) gebracht, de meest verontreinigde specie (circa 9.000 m3) is in 1994 opgeslagen in het depot Zeehavenkanaal ook wel depot Heveskes genoemd (oppervlakte 5.625 m2) dat is voorzien van HDPE isolatie. De sliblaag is daarna bedekt met een laag water (uit het Zeehavenkanaal) van ongeveer 1 meter. Het depot Zeehavenkanaal Delfzijl of Heveskes wordt in deze studie ook wel aangeduid met depot Delfzijl.