De koolmijn van Zwartberg was de eerste van de zeven Limburgse mijnen die op 1 oktober 1966 gesloten werd. Omdat er in die tijd nog weinig of geen belangstelling was voor industrieel erfgoed werd de hele installatie tot op de grond afgebroken, zodat nu vrijwel niets nog herinnert aan de oude mijn. Enkel het administratiegebouw bestaat nog. Het wordt gebruikt als provinciaal opleidingsinstituut voor ambtenaren. Het mijnterrein werd versnipperd tot kleine industriegronden en de rest werd bedekt met steenpuin van de nv Echo.
Een aantal nog in leven zijnde personeelsleden van de mijn van Zwartberg (ingenieurs, mijnwerkers, bedienden) vonden het doodjammer dat er van ‘hun’ mijn niets meer overbleef en dat binnen afzienbare tijd zelfs de herinnering zal verdwijnen aan de koolmijn, de mensen die er werkten, de twee doden die vielen tijdens de tumultueuze sluiting; Daarom was er een plan ontstaan om een mijnmonument te laten maken en te plaatsen op de betonnen plaat die de schacht II afdekte. Het beeld stelt vijf mijnwerkers voor die staan op en rond de symbolische schachtbokken. Zij belichamen alle mijnwerkers die uit alle hoeken van België en Europa in de mijn kwamen werken en waarvan de kinderen en kleinkinderen nog in Zwartberg leven. Achter de beeldengroep staan 5 platen die de vijf wijken van Zwartberg voorstellen (Driehoeven, Heideblook, Nieuwe Kempen, Zwartberg Noord en Zwartberg Zuid). De beeldengroep werd uitgevoerd in brons met bruine platina.
WEES DISCREET BIJ HET LOGGEN -- U zoekt een MICRO.
Onlangs was het vijftig jaar geleden dat er gestaakt werd in de mijn en dat er twee doden vielen bij schermutselingen tussen stakers en politie. Via een link die je vindt in mijn "write note" van 31 januari 2016, kan je hierover meer lezen.